De weg naar Beltum
Op zaterdag 2 juni mochten de jongens van JO15-1 aantreden in de finale van de KNVB beker. De weg ernaar toe was lang en zeker niet makkelijk.
Het begon allemaal op zaterdag 2 september, nog maar net terug van vakantie waren onze jongens toch al heel fit want DVC’26 werd in eigen huis met 0-11 aan de kant gezet.
De tegenstander van een week later was van een ander kaliber want Concordia Wehl uit eindigde in een 0-0. Doordat de wedstrijd erna tegen SDOUC wederom dik werd gewonnen, ditmaal met 19-1, eindigden we bovenaan in de poule en bekerden gewoon door.
Vanaf nu werd er gespeeld volgens het knock-out systeem; je moet winnen anders lig je eruit…
De eerstvolgende bekerwedstrijd zou pas na de winter zijn. Tussendoor werd er nog om een andere beker gespeeld: “de Achterhoekcup”. Daarin waren we ingedeeld bij Concordia Wehl, DZC en FC Zutphen. Geduchte tegenstanders want Zutphen speelt 1e klasse en DZC zelfs 1e divisie! We hadden dan ook niet de illusie dat we deze beker zouden winnen maar we hebben laten zien door als team keihard te werken ze het hun wel heel lastig kunnen maken. De wedstrijden tegen DZC en FC Zutphen werden (nipt) verlopen maar de jongens hadden wel ingezien dat ze met hard werken en door voor elkaar te willen werken, ze heel veel konden bereiken. Dit gevoel namen ze mee naar de volgende wedstrijden.
Op 26 februari was het toch dan zover, in de snijdende kou moesten we in Doetinchem aantreden op het kunstgras van DZC’68. Het begin was wat stroef maar uiteindelijk werd er toch met 1-9 gewonnen. Door naar de volgende ronde!
De ¼ finale was tegen AZSV. Hiervan hadden we in de competitie al gewonnen en ook voor de beker wonnen we. Uitslag 1-3.
Nu werd het toch wel een beetje spannend…halve finale…nog één keer winnen en je staat in de finale!! Ditmaal moesten we naar Zeddam/St. Joris, toch een beetje onze “angstgegner”
Al heel snel in de wedstrijd scoorden we 0-1 door een hele mooie combinatie maar vervolgens was het een uur billenknijpen omdat Zeddam het betere van het spel had. Ze hadden kansen genoeg om gelijk te maken. Maar door als één team keihard te vechten en de wil om te winnen trokken we het over de streep. Dit was op een warme “zomer” avond eind april. Nu begon het wachten…wie wordt onze tegenstander? Waar en wanneer is de finale?
Het bleek uiteindelijk Bentelo JO15-1 te worden, een voor ons onbekende tegenstander, die uitkomt in de 2e klasse. En daarin stonden ze bovenaan, scoren veel en krijgen weinig goals tegen. Niet de minste dus. Vanaf dat moment stond alles toch wel een beetje in het teken van de aankomende finale.
Zaterdag 2 juni was het dan zover…in een speciaal KNVB finale-shirt vertrokken we richting Beltrum. Dat het niet makkelijk zou worden wisten we want we waren, zo tegen het einde van de competitie, niet meer allemaal fit; Twan (knie), Wessel (enkel) en Nick (rug). Maar omdat een bekerfinale niet iets is wat je vaak meemaakt werd de pijn verbeten en de enkels getapet om toch te kunnen spelen. Onder toeziend oog van ouders, opa's en oma's en verdere familie en vrienden begon de wedstrijd wat rommelig, waarschijnlijk veroorzaakt door de spanning. We stonden onder druk maar echte kansen werden niet weggegeven. Bentelo probeerde door gebruik te maken van hun snelle buitenspelers de bal voor de goal te gooien een goal te forceren maar deze werden steeds door Sieb onderschept of weggekopt.
Echter na een minuut of 10 in de 2e helft werd een doorgebroken speler van Bentelo aangetikt en gaf, de overigens uitstekend fluitende scheidsrechter, een penalty. Deze penalty werd ook benut dus vanaf dat moment hadden we nog maar 1 doel: scoren! Of het nu door het uitvallen van de aanvoerder van Bentelo kwam, (deze kwam ongelukkig in botsing met Milan. Hij testte de hardheid van Milan’s schedel en moest er vervolgens af met een dubbele bloedneus en afgebroken tand. Laten we het maar op een “Ramosje” houden), maar vanaf dat moment kwamen we meer aan voetballen toe. We kregen wat kansen en enkele vrije trappen op een meter of 20 van het doel.
Toch werd er niet uit gescoord tot de laatste minuut…Nick begint vanaf de rechterkant een solo en slingert zich door de verdediging van Bentelo, gaat 4 man voorbij totdat hij op zo’n 11 meter van de goal afgestopt wordt. De bal wordt echter niet goed weggewerkt en valt voor de voeten van Milan die vervolgens met links schiet. De bal wordt onderweg nog wel aangeraakt maar rolt toch over de doellijn!! 1-1!!! Op z’n Duits kunnen we wel zeggen… want de scheidrechter floot direct hierna af.
Strafschoppen moesten dus de beslissing brengen.
Door loting moest Bentelo als eerste beginnen en deze penalty werd gelijk door Sieb gestopt. Tot de 4e penalty bleven we deze voorsprong houden. Helaas werd toen onze inzet gestopt. De 5e ging er bij beiden in, vanaf dit moment ging het door totdat iemand zou missen. Ondertussen hadden zich zo’n 150 toeschouwers zich rond het veld verzameld. De spanning was te snijden zowel bij de jongens als langs de kant. De jongens moesten zelf uitmaken wie de volgende penalty zou nemen. Bij Terborg ging dat zonder problemen, ieder nam zijn verantwoordelijkheid en ging er voor staan maar bij Bentelo kregen ze haast onderling ruzie omdat niemand de volgende wilde zijn. De 7e penalty werd door Bentelo gemist. Waarop een aantal jongens naar voren stormden omdat ze dachten dat ze gewonnen hadden. Ze waren blijkbaar vergeten dat wij de onze er ook nog in moesten schieten... en helaas... deze werd gestopt. De 8e werden door beiden gescoord maar de 9e penalty werd door Sieb gekeerd en toen was Jesse voor ons aan de beurt…
Hij ging achter de bal staan… nam een aanloop…en scoorde!! Wat een ontlading. Gekkenhuis!
Juichen, springen, ouders die mekaar in de armen vallen of ondersteboven gelopen worden, tranen van vreugde aan onze kant en tranen van verdriet bij Bentelo.
Sieb, Koray, Jaz, Wessel, Sam, Twan, Anas, Stijn, Milan, Jesse, Loek, Marijn, Beradcan en Nick wat kunnen jullie trots zijn op jezelf! Jullie hebben als team een geweldige prestatie neergezet en zijn ver boven jezelf uit gestegen. Grote klasse!!!
Ook wil ik de complimenten geven aan Raymond. Je hebt het beste uit de jongens naar boven gehaald en er een echt team van gemaakt. Top!
Verder mogen we ook blij zijn met de grote groep trouwe supporters die week na week aanwezig zijn bij zowel thuis als uit wedstrijden. Behalve dat een gezellige groep is maken jullie als 12e man regelmatig het verschil tussen winst en verlies. Bedankt daarvoor en hou dat vol!
Tot volgend seizoen!
Eef Kolkman
ps.
Waarschijnlijk hebben jullie het al gezien maar op de Facebookpagina van Gerrit staan nog veel meer foto’s van de finale.
